جدول تیرچه بلوک نظام مهندسی شامل یک سری جداول است که در نشریه 543 آمده‌اند. این جدول‌ها با آیین نامه بتن ایران (آبا) و روش طراحی حالت حدی منطبق هستند. در ادامه‌ی مقاله می‌توانید این جداول را مشاهده و فایل PDF نشریه 543 را که جدول تیرچه بلوک در آن آمده است را دانلود کنید.
دانلود جدول تیرچه بلوک نظام مهندسی فارس
دانلود نشریه 543 (جدول تیرچه بلوک)
جدول تیرچه بلوک نظام مهندسی
نشریه 543 درمورد دستورالعمل طراحی و اجرای سقف تیرچه و بلوک (تيرچه پيش ساخته خرپایی و تيرچه فولادی با جان باز) است. تعداد جداول تیرچه ای که در این نشریه آمده‌اند سرجمع 72 عدد است که در هر کدام از جداول، نوع فولاد آرماتورها، نوع بتن، فاصله محور تا محور تیرچه‌ها، ضخامت سقف، ضخامت دال بتنی سقف و … مشخص شده‌اند. رعایت مقادیر مشخص شده در این جداول در اجرای سقف تیرچه بلوک ضروری است و منجر می‌شود از بروز مشکلاتی مثل شکم دادن سقف تیرچه بلوک پیشگیری شود.
مفروضات کلی و مبانی محاسباتی جدول تیرچه بلوک نظام مهندسی
- هر تیرچه و دال بتنی بالای آن، به صورت یک تیر T شکل مجزا در نظر گرفته شده است.
- عرض موثر بال تیر T شکل، برابر فاصله‌ی محور تا محور تیرچه‌ها در نظر گرفته شده است.
- تكیه‌گاه‌های تیرچه‌ها، ساده و توزیع بار گسترده در سراسر طول آن فرض شده است.
- تيرچه فاقد نیروی محوری است.
- از آرماتور فشاری تیر در محاسبات صرف نظر شده است.
- از مقاومت بلوك‌ها در تيرچه، صرف نظر شده است.
- پوشش بتنی آرماتورهای کششی، طبق آیین نامه بتن ايران (آبا)، برای شرایط محیطی ملایم و برابر 2 سانتی‌متر فرض شده است.
- حداکثر مقدار آرماتور کششی، کنترل شده است و در هیچ یک از جداول موجود، نسبت آرماتور کششی ⍴، از مقدار مجاز ⍴b تجاوز نمی‌کند.
- حداقل مقدار آرماتور کششی نيز كنترل گردیده است. و در مواردی که نسبت آرماتور کششی ⍴، از نسبت آرماتور حداقل ⍴min کمتر باشد، مطابق ضوابط آبا، سطح مقطع آرماتور موجود بر عدد 1.33 تقسيم شده و محاسبات مجدد انجام گرفته است.
- كنترل خيز: مطابق بندهای آیین نامه‌ی بتن ايران (آبا)، در ساختمان‌های متعارف و تحت بارگذاری‌های معمول، در صورتی که حداقل ضخامت سقف تیرچه و بلوک رعايت گردد، محاسبه و کنترل افتادگی (خیز)، الزامی نیست. مشروط به آن که اين تیرچه‌ها بر قطعاتی غیر سازه‌ای مانند دیوارهای تقسيم متصل نباشند و یا آن‌ها را نگهداری نکنند، به طوری كه افتادگی زياد در آن‌ها خساراتی ايجاد كند.
- حداقل ضخامت سقف تيرچه و بلوک برای تكيه گاه ساده، برابر یک بیستم دهانه، برای تكيهگاههای پيوسته از يک طرف، برابر یک بیست‌و‌چهارم دهانه و برای تكيهگاههای پيوسته از دو طرف، برابر یک بیست و هشتم دهانه می‌باشد. نسبت‌های ذكر شده تنها در مورد فولاد 400S صادق بوده و برای ساير فولادها از ضريب 0.4+fy/750 استفاده می‌شود كه fy مقاومت مشخصه فولاد بر حسب نیوتن بر میلی‌متر مربع است. در سقف‌هایی كه مسئله خيز مطرح نباشد، حداقل ضخامت سقف تيرچه و بلوك یک سی‌ام دهانه خواهد بود.
- براين اساس، جهت رعايت محدوديت‌های ذكر شده در تهيه‌ی جداول، در صورتی که در یک خانه‌ی جدول، محدوديت خيز برای دهانه مورد نظر وجود نداشته باشد، تنها به درج مقدار دهانه در آن خانه جدول اكتفا می‌شود. ولی در صورت وجود محدوديت خيز، از درج یکی از سه نماد A , B , C قبل از طول دهانه در آن خانه جدول استفاده شده است. اين سه نماد براساس (جدول پ 1-2)، بيانگر محدوديت استفاده از دهانه‌ی مذكور است. در صورتی که ضخامت سقف از دهانه کمتر باشد، خانه‌ی مربوطه در جدول، خالی نشان داده می‌شود.
- كنترل برش: مطابق توضيحات عنوان شده، مقطع بحرانی برای كنترل برش، به فاصله d از بر تكيه گاه قرار دارد. در تهیه‌ی جداول، برای هر خانه‌ی جدول، نیروی برشی نهایی (Vu) در اثر بارهای ضریب‌دار در فاصله d از بر تكيه گاه تيرچه محاسبه شده و مقدار آن با مقاومت برشی تأمين شده توسط بتن تيرچه (Vc) مقايسه می‌شود.
- در صورتی که در یک خانه‌ی جدول، نیروی برشی نهایی از مقاومت برشی بتن كمتر باشد (Vu≤Vc)، تنها به درج مقدار دهانه محاسبه شده در آن خانه از جدول اكتفا شده و نیازی به محاسبه آرماتور برشی وجود ندارد. ولی توصيه می‌شود از آرماتور برشی حداقل استفاده شود.
- ولی در صورتی كه نيروی برشی نهایی از مقاومت برشی بتن بیشتر باشد (Vu>Vc)، نماد V بعد از طول دهانه در آن خانه جدول درج می‌شود. در اين حالت، كاربر بایستی بر اساس مبانی كنترل برش، مقدار آرماتور برشی محاسباتی را بدست آورد.
- در محاسبه‌ی مقاومت برشی تامين شده توسط بتن تيرچه‌ها (Vc)، عرض جان تیرچه‌ها، 10 سانتی‌متر فرض شده و همچنين افزايش 10 درصدی مقاومت برشی بتن تيرچه‌ها در سيستم سقف تيرچه و بلوک طبق بند آیین نامه بتن ايران (آبا) در نظر گرفته شده است.
- با توجه به فرض‌های كلی مذكور، لنگر مقاوم هر تيرچه، با استفاده از روابط پيوست 3 محاسبه شده و سپس با استفاده از رابطه‌ی(پ 1-2)، حداكثر دهانه‌ی مؤثر مجاز برای بارهای مختلف، تعيين شده است.
