حداکثر اسلامپ مجاز بتن با روان کننده

استفاده از روان کننده بتن، راهکاری موثر برای بهبود اسلامپ و دستیابی به بتنی روان‌تر و قابل کار است. اما این سوال مطرح می‌شود که حداکثر اسلامپ مجاز بتن با روان کننده چقدر است؟ در این مقاله به بررسی مفهوم اسلامپ، تاثیر روان کننده بر آن و نحوه‌ی تعیین حداکثر اسلامپ مجاز در بتن‌های حاوی روان کننده خواهیم پرداخت.

اهمیت اسلامپ بتن در ساخت و ساز

حداکثر اسلامپ مجاز بتن با روان کننده

اسلامپ چیست؟

اسلامپ بتن، معیاری برای سنجش روانی یا کارایی بتن تازه است. به عبارت دیگر، اسلامپ نشان می‌دهد که بتن چقدر شل یا سفت است و چقدر راحت می‌توان آن را ریخت و متراکم کرد. این معیار، به‌ویژه در فرآیند بتن‌ریزی اهمیت زیادی دارد. 

اسلامپ بتن با آزمایش ساده‌ای مشخص می‌شود که در آن بتن تازه را در قالبی مخروطی شکل می‌ریزند و میزان نشست یا افت بتن پس از برداشتن قالب، میزان اسلامپ بتن را مشخص می‌کند. این آزمایش ساده و سریع، به ما کمک می‌کند تا ویژگی‌های مختلف بتن مانند روانی، انسجام و قابلیت شکل‌پذیری آن را ارزیابی کنیم.

اسلامپ با واحد سانتی‌متر اندازه‌گیری می‌شود و هرچه مقدار اسلامپ بیشتر باشد، بتن روان‌تر و کارپذیرتر است. برعکس، اسلامپ کم نشان‌دهنده‌ی بتنی خشک و سفت است که ریختن و تراکم آن دشوار است.

چرا اسلامپ بتن مهم است؟

دستیابی به اسلامپ مناسب برای بتن از چند جهت اهمیت دارد:

  • پرکردن کامل قالب‌ها: بتنی با اسلامپ مناسب به راحتی در تمامی قسمت‌های قالب جریان پیدا کرده و آن را به‌طور کامل پر می‌کند. این امر منجر به ایجاد یکپارچگی و استحکام مطلوب در سازه‌ی نهایی می‌شود.
  • تراکم مناسب: فرایند تراکم بتن، خارج کردن هوای محبوس درون آن است. بتنی با اسلامپ مناسب، به سهولت متراکم شده و احتمال ایجاد حفره و ضعف در بتن کاهش می‌یابد.
  • کیفیت سطح نهایی: اسلامپ بر روی کیفیت سطح نهایی بتن نیز تاثیرگذار است. بتنی با اسلامپ مناسب، سطح صاف و یکنواخت‌تری را بعد از باز کردن قالب‌ها ایجاد می‌کند که نیاز به عملیات پرداخت‌کاری را کاهش می‌دهد.
  • سرعت و سهولت اجرا: بتن روان با اسلامپ مناسب، سرعت و سهولت اجرای عملیات بتن‌ریزی را افزایش می‌دهد. این امر به ویژه در پروژه‌های بزرگ و با حجم بالای بتن‌ریزی اهمیت بسزایی دارد.

روان کننده بتن و تاثیر آن بر اسلامپ

روان کننده بتن چیست؟

روان کننده بتن، ماده‌ی افزودنی شیمیایی است که به منظور بهبود روانی و کارپذیری بتن تازه به آن اضافه می‌شود. این مواد با کاهش اصطکاک بین ذرات سیمان، سنگدانه و آب، باعث روان‌شدن مخلوط بتن شده و قابلیت جریان یافتن آن را افزایش می‌دهند.

روان‌کننده‌های بتن بر اساس عملکردشان به انواع مختلفی تقسیم‌بندی می‌شوند. که طبق این تقسیم‌بندی، انواع روان کننده بتن عبارتند از روان کننده‌های کاهنده آب، روان کننده‌های فوق روان کننده و روان کننده‌های دیرگیر کننده.

چگونه روان کننده بتن بر اسلامپ تاثیر می‌گذارد؟

روان‌کننده‌ها بدون نیاز به افزایش مقدار آب اختلاط و با کاهش اصطکاک بین اجزای بتن ،اسلامپ آن را افزایش می‌دهند.

همان‌طور که اشاره شد، روان کننده‌ها با کاهش اصطکاک بین اجزای بتن، باعث روان شدن مخلوط می‌شوند. این امر منجر به افزایش اسلامپ بتن می‌گردد. به عبارت دیگر، با استفاده از روان‌کننده می‌توان بدون نیاز به افزایش مقدار آب اختلاط، اسلامپ بتن را در حد مطلوب نگه داشت.

کاهش میزان آب اختلاط در بتن، مزایای قابل توجهی به همراه دارد. آب اضافی در بتن، پس از گیرش و سخت شدن تبخیر شده و منجر به ایجاد درز و ترک‌خوردگی در بتن می‌شود. با استفاده از روان کننده و کاهش آب اختلاط، می‌توان از بروز این مشکل جلوگیری کرد و در عین حال، اسلامپ مناسب را برای بتن فراهم نمود.

تعیین حداکثر اسلامپ مجاز بتن با روان کننده

استفاده از روان کننده‌های بتن، ابزاری کارآمد برای دستیابی به اسلامپ مطلوب است. اما رعایت حداکثر اسلامپ مجاز بتن با روان کننده، نکته‌ای بسیار حائز اهمیت است. چرا که ممکن است در صورت استفاده‌ی بیش از حد از روان کننده، عوارض زیر برای بتن به‌وجود بیایند:

  • کاهش مقاومت نهایی بتن
  • افزایش زمان گیرش بتن
  • جداشدگی اجزای بتن

در جداول زیر می‌توانید به ترتیب اسلامپ مجاز بتن براساس نشریه 101 و 55 و حداقل و حداکثر اسلامپ مجاز بتن برای بتن‌هایی با کلاس مختلف را می‌توانید مشاهده کنید.

ردیف مقاومت فشاری بتن
(مگا پاسکال)
بتن معمولی بتن با حباب هوا
1 15 80 71
2 20 70 61
3 25 62 53
4 30 55 46
5 35 48 40
6 40 43 ــ
7 45 38 ــ

 

نوع کلاس کاربری بتن کاربرد محدوده عدد اسلامپ بتن بر حسب میلی‌ متر اسلامپ هدف (میلی متر)
S1 ساخت پیاده‌روها و زمینه کار لوله‌کشی‌ها ۱۰ الی ۴۰ ۲۰
S2 ساخت پی‌های نواری ساده در سازه‌ها، دال‌های بتنی و کف پارکینگ‌ها ۵۰ الی ۹۰ ۷۰
S3 پی ریزی کانال‌ها و ساخت اسکلت‌های سازه‌های بدون چالش و ساده ۱۰۰ الی ۱۵۰ ۱۳۰
S4 ساخت سازه‌های تخصصی ۱۶۰ الی ۲۱۰ ۱۸۰
S5 ساخت سازه‌های فوق تخصصی ۲۱۰ به بالا ۲۲۰

عوامل موثر بر تعیین حداکثر اسلامپ مجاز بتن با روان کننده

حداکثر اسلامپ مجاز بتن با روان کننده به عوامل مختلفی بستگی دارد که در ادامه به بررسی مهم‌ترین آن‌ها می‌پردازیم:

1. نوع سازه

نوع سازه و المان‌های بتنی که قرار است اجرا شوند، بر میزان حداکثر اسلامپ مجاز بتن با روان کننده تاثیر می‌گذارد. برای مثال، در سازه‌های با میلگردهای متراکم و دیوارهای باربر،  نسبت به سازه‌های حجیم مانند فونداسیون‌ها به بتن با اسلامپ کمتر مورد نیاز است.

2. ابعاد و شکل قطعات بتنی

ابعاد و شکل قطعات بتنی نیز در تعیین اسلامپ مجاز نقش دارند. در قطعات با جزئیات زیاد و مقاطع پیچیده، اسلامپ بیشتر برای پرکردن کامل قالب‌ها ضروری است.

3. روش بتن‌ریزی

روش بتن‌ریزی انتخاب شده بر حداکثر اسلامپ مجاز تاثیر می‌گذارد. در روش‌هایی مانند پمپاژ بتن، به اسلامپ بیشتری نسبت به روش ریختن مستقیم بتن نیاز است.

4. شرایط آب و هوایی

شرایط آب و هوایی، به ویژه دما، بر سرعت گیرش بتن تاثیر می‌گذارد. در نتیجه حداکثر اسلامپ مجاز بتن با روان کننده در هوای گرم و معمولی متفاوت است. و در هوای گرم، برای جبران سرعت بالای گیرش بتن اسلامپ کمی بیشتر در نظر گرفته می‌شود.

5. توصیه‌های استاندارد

استانداردهای معتبر ساختمانی، محدوده‌ی تقریبی برای اسلامپ مجاز بتن بر اساس نوع سازه و روش بتن‌ریزی ارائه می‌دهند. این ارقام به‌عنوان راهنما عمل می‌کنند و با در نظر گرفتن عوامل ذکر شده در بالا، مهندس ناظر پروژه می‌تواند اسلامپ نهایی بتن را تعیین نماید.

معایب پایین بودن اسلامپ بتن

بتن با اسلامپ پایین، به دلیل میزان آب کمتر در مخلوط، قوام بالایی دارد و به اصطلاح سفت است. اگرچه این ویژگی می‌تواند در برخی موارد (مانند نیاز به مقاومت اولیه بالا) مفید باشد، اما معایبی نیز به همراه دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

  • مشکلات در پمپاژ: بتن با اسلامپ پایین به دلیل غلظت زیاد، به سختی در لوله‌های پمپ حرکت می‌کند و می‌تواند باعث گرفتگی و آسیب به دستگاه‌های پمپاژ شود.
  • عدم پر کردن کامل فضاهای خالی: بتن سفت به دلیل روانی کم، نمی‌تواند به خوبی تمام زوایای قالب، به خصوص فضاهای باریک و پر از آرماتور را پر کند. این مسئله منجر به ایجاد حفره‌ها و خلل و فرج در بتن می‌شود که به کاهش مقاومت و دوام سازه بتنی می‌انجامد. و به اصطلاح، بتن کرمو می‌شود.
  • کارایی نامناسب در ساخت بناهایی که نیاز به بتن روان دارند: در مواردی که نیاز به بتن روان و خودتراکم است، این نوع بتن به خوبی در قالب پخش نمی‌شود و نیاز به ویبره و تلاش بیشتری برای تراکم دارد که ممکن است منجر به جداشدگی سنگدانه‌ها و کاهش کیفیت بتن شود.
  • مشکلات در تراکم و توزیع مناسب بتن: بتن با اسلامپ پایین به دلیل قوام بالا، به سختی متراکم می‌شود و در صورت عدم تراکم مناسب، مقاومت و دوام بتن کاهش می‌یابد و احتمال نفوذ آب و مواد مخرب به داخل بتن افزایش می‌یابد.
  • مشکلات در پرداخت سطح بتن: پرداخت سطح بتن با اسلامپ پایین دشوارتر است. به دلیل سفتی بتن، صاف کردن و ایجاد سطح یکنواخت و صیقلی مشکل‌تر بوده و نیاز به تلاش و زمان بیشتری دارد.
  • احتمال ایجاد درز سرد: اگر بتن‌ریزی در چند مرحله انجام شود، بتن با اسلامپ پایین به دلیل سفت بودن و گیرش سریع، احتمال ایجاد درز سرد بین لایه‌های مختلف بتن را افزایش می‌دهد.

معایب بالاتر بودن اسلامپ بتن از حد مجاز

اگر حداکثر اسلامپ مجاز بتن با روان کننده یا آب رعایت نشود، مشکلاتی جدی برای سازه به وجود می‌آید. این مشکلات ناشی از افزایش نسبت آب به سیمان در مخلوط بتن هستند و عبارتند از:

  • کاهش مقاومت ساختاری بتن: مهم‌ترین عیب رعایت نشدن حداکثر اسلامپ مجاز بتن، کاهش مقاومت بتن است. افزایش مقدار آب در مخلوط، باعث کاهش نسبت سیمان به آب می‌شود و بتنی که آب زیادی داشته باشد، در برابر نیروهای خارجی مقاومت کمتری خواهد داشت و احتمال شکست آن بیشتر می‌شود.
  • افزایش جمع‌شدگی و ترک‌خوردگی: بتن با اسلامپ بالا، به دلیل وجود آب اضافی، در هنگام خشک شدن و سخت شدن، جمع‌شدگی بیشتری خواهد داشت. و دچار ترک‌های سطحی و عمقی خواهد شد.
  • جداشدگی سنگدانه‌ها (Segregation) و آب انداختن (Bleeding): بتن خیلی روان، مستعد جدا شدن اجزای تشکیل‌دهنده خود است. سنگدانه‌های درشت به دلیل وزن بیشتر، ته نشین می‌شوند و خمیر سیمان و آب به سطح می‌آیند. این موضوع باعث ناهمگنی بتن و کاهش مقاومت آن می‌شود. همچنین، آب اضافی موجود در بتن به سطح می‌آید که به آن آب انداختن می‌گویند و باعث ضعف سطح بتن و ایجاد لایه‌ای ضعیف و پودری در سطح آن می‌شود.
  • مشکلات در تراکم و توزیع مناسب بتن: اگر اسلامپ بتن بیش از حداکثر مجاز باشد، کنترل کمتری در هنگام بتن‌ریزی دارد و ممکن است به طور یکنواخت در قالب توزیع نشود. این امر باعث ایجاد نقاط ضعیف در سازه می‌شود.
  • کاهش دوام بتن: آب اضافی در بتن باعث افزایش نفوذپذیری و کاهش دوام آن در برابر عوامل محیطی مانند یخ‌زدگی، سولفات‌ها و سایر مواد شیمیایی خورنده می‌شود.

جمع‌بندی

اسلامپ بتن، یکی از پارامترهای مهم در ساخت و ساز است که بر کیفیت و دوام نهایی سازه تاثیر می‌گذارد. استفاده از روان کننده‌های بتن، روشی کارآمد برای دستیابی به اسلامپ مطلوب بدون نیاز به افزایش آب اختلاط به شمار می‌رود.

با در نظر گرفتن عوامل موثر بر تعیین حداکثر اسلامپ مجاز بتن با روان کننده و رعایت نکات کلیدی در استفاده از روان کننده‌ها، می‌توان از مزایای این مواد افزودنی بهره‌مند شد و بتنی با کارایی بهتر، مقاومت بالاتر و دوام بیشتر را تولید کرد.

نظر شما در مورد این مطلب چیه؟

ارسال دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

×